Działalność Ducha Świętego – 4

By w pełni skorzystać z poniższych rozważań, korzystanie z księgi Słowa Bożego będzie nieodzowne. By w tym pomóc, pierwszych parę odnośników ma załączone linki; kliknij, a link otworzy Biblię internetową, z której później już sam będziesz mógł korzystać.

Materiał opracowany przez Dr. Arnolda G. Fruchtenbauma

  1. Posługa Ducha Świętego w życiu wierzącego

Większość tego studium będzie się koncentrować na tej czwartej sferze: posłudze Ducha Świętego w życiu wierzącego.  To sfera, w której dużo będzie objawione i aby lepiej zrozumieć ten materiał, będziemy go rozważać w dwóch kategoriach. Pierwszą kategorią jest „Posługa Ducha Świętego w odniesieniu do Zbawienia”. Drugą kategorią jest „Posługa Ducha Świętego w odniesieniu do duchowego wzrostu”.

  1. Posługa Ducha Świętego w odniesieniu do Zbawienia

W odniesieniu do Zbawienia, Duch Święty wykazuje trzy sfery działania.

  1. Dzieło Odrodzenia

Pierwszym przejawem działania Ducha Świętego w odniesieniu do Zbawienia osoby wierzącej, jest dzieło odrodzenie. Słowo „odrodzenie” użyte jest dwa razy w Nowym Testamencie. Ew. Mateusza 19:28 mówi o odnowieniu całego materialnego wszechświata, nieba i ziemi, które nastąpi wraz z nastaniem Królestwa Mesjasza. Drugi raz, to słowo użyte jest w Liście do Tytusa 3:5, gdzie jest mowa o odrodzenie osób wierzących.

  1. Znaczenie „odrodzenia

Podstawowe znaczenie „odrodzenia” to koncept nowego narodzenia, odnowienia, stworzenia na nowo. Najlepiej definiuje to zwrot „obdarzenie życiem wiecznym”. Oznacza to „być zrodzonym z Boga”.  Życiem wieczny obdarza sam Bóg. To właśnie określa „nowonarodzenie”. Nowonarodzenie to po prostu zwrot językowy oznaczający to samo, co odrodzenie. Z nowym narodzeniem, człowiek rodzi się z Boga, który udziela mu tym samym życia wiecznego.

  • Źródło odrodzenia

Źródłem odrodzenia jest Duch Święty. Pokazuje to dobrze znany fragment o nowonarodzeniu, w Jana 3:5-6 „Jezus odpowiedział: Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci, jeśli się kto nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do Królestwa Bożego. Co się narodziło z ciała, ciałem jest, a co się narodziło z Ducha, duchem jest.”

Tej samej prawdy naucza list do Tytusa 3:5, gdzie użyty jest właśnie zwrot „odrodzenie” i dzieło to jest przypisane Duchowi Świętemu: „Nie zbawił nas z powodu uczynków sprawiedliwości, jakie pełniliśmy, lecz dla miłosierdzia swojego, przez kąpiel odrodzenia oraz odnowienie przez Ducha Świętego”. To właśnie Duch Święty jest źródłem odrodzenia. Wiara, sama w sobie nie jest źródłem odrodzenia, ale jest ona niezbędnym czynnikiem z naszej, ludzkiej strony, dzięki któremu, Duch Święty może rozpocząć w nas dzieło odrodzenia. Kiedy dana osoba uwierzy i zaakceptuje Jezusa jako Mesjasza i podąża za tą decyzją wiary, to wiara ta otwiera tę osobę na dzieło odrodzenia przez Ducha Świętego. W rzeczywistości, zawierzenie i odrodzenie są współistotne, bo w momencie podjęcia decyzji wiary, jednocześnie i natychmiast osoba ta przechodzi odrodzenie.

Słowo Boże też nie jest źródłem odrodzenia, ale jest źródłem i podstawą wiary. Mówi nam, w co musimy uwierzyć, by dostąpić odrodzenia przez Ducha Świętego.

  • Podstawy „odrodzenia”

Podstawą odrodzenia jest wiara. Wiara nie jest źródłem odrodzenia, ale jest niezbędnym czynnikiem, dzięki któremu Duch Święty może wykonać w nas dzieło odrodzenia. Naucza tego Ew. Jana 1:12-13: „Tym zaś, którzy Go przyjęli, dał prawo stać się dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w Imię Jego, którzy narodzili się nie z krwi ani z cielesnej woli, ani z woli mężczyzny, lecz z Boga.” Naucza o tym też Jana 3:16: „Albowiem Bóg tak umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego uwierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne”.

  • Zwroty językowe odnoszące się do „odnowienia”                     

W Biblii użyte są dwa zwroty językowe odnoszące się do odnowienia. Są to: „narodzenie na nowo” lub „nowonarodzenie” (Ew. Jana 3:3-7) i „duchowe z martwych powstanie” (Rzymian 6:1 ; Efezjan 2:5-6).

  • Implikacje „odrodzenia

Odrodzenie ma miejsce dzięki pracy Ducha Świętego, który daje nam życie wieczne. Dziełu odrodzenia niesie ze sobą dwie implikacje:

  • Jest niematerialne, niezmysłowe

Po pierwsze, odrodzenie nie jest doświadczeniem zmysłowym. Dziełu odrodzenia może towarzyszyć doświadczenie zmysłowe, ale samo w sobie, odrodzenie nie jest doświadczeniem, które jest namacalnie odczuwalne. Jest to praca, którą wykonuje Duch Święty. Różni ludzie w różny sposób reagują na moment Zbawienia: są tacy, którzy reagują na to bardzo emocjonalnie, inni w ogóle nie okazują emocji, i jest jeszcze cała rzesza tych pomiędzy. Ale odrodzenie samo w sobie nie jest doświadczeniem fizycznym.

  • Jest natychmiastowe

Po drugie, odrodzenie jest aktem natychmiastowym, nie jest procesem czasowym. W momencie, w którym dana osoba uwierzy, jest ona natychmiastowo i na zawsze Zbawiona, odrodzona i taką już odtąd pozostanie na zawsze. Ten grecki czasownik aoryst jest użyty w Ew. Jana 1:13; 3:3; 5,7, gdzie podkreśla natychmiastowość przemiany. Grecki czasownik dokonany jest użyty w 1Jana 2:29; 3:9; 4:7; 5:1; 5, 18. Grecki czasownik dokonany podkreśla tutaj działanie, które zostało ukończone w przeszłości, a którego konsekwencje nieprzerwanie kontynuują się. Celem tego greckiego czasownika dokonanego jest podkreślenie, że nowonarodzenie, odrodzenie danej osoby dokonało się w przeszłym momencie, a konsekwencje tego nieustannie trwają.  Odrodzenie jest aktem    natychmiastowym, nie jest to proces.

  • Rezultaty odrodzenia

Jakie są rezultaty odrodzenia? Kiedy osoba doświadcza odrodzenia to cztery rzeczy mają miejsce w jej życiu:

  • Życie wieczne

Po pierwsze, wierzący otrzymuje życie wieczne (Jana 3:16). W momencie zawierzenia Bogu, dostępuje odrodzenia i wskutek tego ma teraz życie wieczne.

  • Nowe stworzenie

Po drugie, wierzący staje się nowym stworzeniem. Od tego momentu jest już widziany jako nowo stworzony człowiek (2Koryntian 5:17; Galacjan 6:15; Efezjan 2:10; 4:24).

  • Pewność wieczności

Trzecim rezultatem odrodzenia jest pewność wieczności (Filipian 1:6). Dzieło odrodzenia nie może być unicestwione. Raz zrodzona osoba nie może powtórnie wejść do łona matki i wrócić do formy płodowej. Akt fizycznych narodzin nie może być cofnięty. Tak samo jest z narodzeniem duchowym. Akt odrodzenia nie może być cofnięty. Raz zrodzony do Bożej rodziny, nigdy już nie może powrócić do jakiegokolwiek „duchowego łona”.  Co więcej, odrodzona osoba już ma życie wieczne. Jeśli można je zatracić to od początku nie było ono wiecznym, ale tylko tymczasowym życiem.

  • Nowe życie i nowa natura

Czwartym rezultatem odrodzenia jest nowe życie i nowa natura. 1 List Jana opisuje na czym polega to nowe życie i nowa natura. 1 Jan 2:29 opisuje życie prowadzone w sprawiedliwości. 1 Jana 3:9 mówi o nowej naturze, która nie grzeszy. 1 Jana 4:7 i 5:1 nakreśla życie, którego wyrazem jest miłość.  1 Jana 5:4 ukazuje życie, które wiarą wygrywa nad światem.  1 Jana 5:18 opisuje wiernego z jego nową naturą: wiernego, który nie grzesz i utrzymuje się w prawdzie.

Tł. Iwona Banasik

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s

%d bloggers like this: